มันโรเวีย – นั่งอยู่บนหินก้อนใหญ่ที่คดเคี้ยว หลังของเขาโค้งเล็กน้อย เจมส์ ฟรีแมนมองเห็นท้องถนนอย่างต่อเนื่องโดยหวังว่าผู้ซื้อจะเข้ามาซื้อประติมากรรม“บางชิ้นสามารถหาซื้อได้ในราคา 20 ดอลลาร์ที่นี่ และเมื่อจัดแสดงที่งานแสดงสินค้าหรูในยุโรป มันสามารถขายได้ในราคา 800 ถึง 1,000 ดอลลาร์” – ซิลเวสเตอร์ คิมบา ประติมากรท้องถิ่นแกลเลอรีนี้เปิดทำการเมื่อ 10-15 ปีที่แล้ว และเป็นหนึ่งใน 10 ร้านค้าที่ขายประติมากรรมท้องถิ่นใน Mamba Point ซึ่งเป็นย่านทางการฑูตมีประติมากรรมจำนวนมากวางอยู่บนพื้น รอผู้ซื้อที่จะมาซื้อผลงานในช่วงเช้าของวัน เนื่องจากการขายจะนำความหวังมาสู่ Freeman หลังจากยืดเส้นยืดสาย
ประติมากรรมไลบีเรีย
เหมือนกับที่ขายที่ศูนย์ศิลปะ Mamba Point มีชื่อเสียงระดับโลก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสิ่งประดิษฐ์ขนาดกลางและคดเคี้ยว“เป็นเวลาสามหรือสี่เดือนที่ไม่มีการขาย บางครั้งเราหยุดขายนานถึงหกเดือน” ฟรีแมน ประติมากรและตัวแทนจำหน่ายกล่าว
ประติมากรชาวไลบีเรียหลายคน เช่นเดียวกับที่ศูนย์ศิลปะ Mamba Point กำลังประสบปัญหาผู้ซื้อส่วนใหญ่ของศูนย์อยู่นอกประเทศ และธุรกิจได้ลดลงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ซิลเวสเตอร์ ประติมากรอีกคนหนึ่งกล่าวไม่มีสถิติของรัฐบาลที่แสดงการท่องเที่ยวระหว่างประเทศในไลบีเรียทั้งจำนวนการเติบโตเฉลี่ยพร้อมกับสถิติผู้เยี่ยมชมเมื่อผู้ซื้อมา ซิลเวสเตอร์กล่าวว่า พวกเขาต่อรองราคาขั้นต่ำและขายต่อในยุโรป สหรัฐอเมริกา และเอเชียด้วยจำนวนเงินที่สูงเกินไป“บางชิ้นสามารถซื้อได้ในราคา 20 ดอลลาร์ที่นี่ และเมื่อจัดแสดงที่งานแสดงสินค้าระดับสูงในยุโรป มันสามารถขายได้ในราคา 800 ถึง 1,000 ดอลลาร์” เขากล่าว
ศิลปะมีชื่อเสียงโด่งดังในระดับนานาชาติมากกว่าที่บ้าน และเป็นที่รู้จักทั้งจากหินคดเคี้ยวที่ใช้แกะสลักและมรดกทางจิตวิญญาณทางวัฒนธรรมที่ติดอยู่กับงานแกะสลัก Sylvester กล่าว“ฉันทำงานนี้มา 10 ปีแล้วและไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล กระทรวงสารสนเทศให้คำมั่นเสมอว่าจะสนับสนุนเรา แต่จนถึงวันนี้ยังไม่มีการสนับสนุนใดๆ มาเลย”
ธุรกิจนี้ยากสำหรับเราและเรากำลัง
ลำบากเพราะไม่มีนักท่องเที่ยวรายใดเทียบได้กับเมื่อก่อน สินค้าของเราจึงอยู่ที่นี่เป็นเวลานานมาก”ในการทำสัญญาหรือการจัดนิทรรศการ เขาเปิดเผยว่าสถานทูตสหรัฐฯ เป็นแหล่งเดียวในการดึงดูดผู้ซื้อที่จะช่วยอุปการะเด็กในโรงเรียน“ธุรกิจนี้เป็นสิ่งที่ผมทำมาหลายปี และนี่คือสิ่งที่ลูกๆ ของผมเลี้ยงดูและเรียนหนังสือ และเนื่องจากสถานทูตสหรัฐฯ ยกเลิกงานแสดงสินค้าในปี 2559 ซึ่งก็คือเดือนธันวาคมและมิถุนายน เราจึงไม่รู้ว่างานศิลปะของเราจะขายได้อย่างไร อีกต่อไปและเรายังไม่ได้ยินแผนใด ๆ ในปีนี้”ซิลเวสเตอร์กล่าวว่าตลาดพึ่งพาตลาดต่างประเทศอย่างมากในการขาย ประติมากรบางคนกล่าวว่าพวกเขาเผชิญกับปัญหาต่างๆ ที่ส่งผลให้ได้รับค่าจ้างน้อยเกินไปสำหรับงานในสาขาที่มีศักยภาพในการสร้างรายได้นับล้าน
“ศิลปะคือจุดสูงสุดของการลงทุน” อมาดู บาห์กล่าว “ผู้ที่ซื้องานศิลปะในตอนนี้สามารถขายมันได้ในอีกหลายปีต่อมาในราคาที่ดีกว่า”ในขณะเดียวกัน เขากล่าวว่าศิลปินส่วนใหญ่กำลังดิ้นรนเพื่อคุ้มทุน
บา ประติมากรคนหนึ่งได้หันไปทำธุรกิจร้านเสื้อผ้ากับพี่ชายของเขา เช่นเดียวกับการวาดภาพ ก่อนหน้านี้เขาสามารถครอบคลุมค่าใช้จ่ายของเขาจากการแกะสลัก“เรารู้จักผู้ค้างานศิลปะที่สัญญาว่าจะพัฒนาศิลปินในไลบีเรีย แต่ตอนนี้ผู้ค้ากลายเป็นเศรษฐีตอนนี้พวกเขาเป็นเศรษฐีเพราะพวกเขาใช้กลอุบายง่ายๆ พวกเขาใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่ควบคุมไม่ได้” บาห์กล่าวบางชิ้นสามารถซื้อได้ในราคา 20 ดอลลาร์ที่นี่ และเมื่อจัดแสดงที่งานแสดงสินค้าระดับสูงในยุโรป อาจขายได้ในราคา 800 ถึง 1,000 ดอลลาร์ Bah ที่จุด Mamba
“เราไม่สามารถจัดส่งได้เนื่องจากไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล ดังนั้น งานของเราจึงถูกจำกัดไว้ที่นี่เท่านั้น ดังนั้นหากนักท่องเที่ยวหรือนักเดินทางตัดสินใจซื้อและส่งไปยังต่างประเทศ เราถูกบังคับให้ขายในราคาที่ถูกมาก” บาห์กล่าวเสริมแอนโธนีกล่าวว่าเขาหยุดปั้นเพราะได้ค่าจ้างน้อย และตอนนี้ทำงานให้กับโรงแรม Cape Hotel ซึ่งมีชาวเลบานอนเป็นเจ้าของ“ฉันไม่ได้แกะสลักมาสักระยะแล้ว เพราะการแกะสลักเหมือนทำงานฟรีเมื่อเทียบกับสิ่งที่ฉันทำอยู่ตอนนี้ “
Credit : สล็อตเว็บตรง
